Η γέννηση της κιμωλίας στην πραγματικότητα χρονολογείται από το παστέλ. Χρησιμοποιήθηκε τον 15ο και τον 16ο αιώνα για να χρωματίσει σκίτσα που έγιναν με άλλα εργαλεία, το παστέλ έφτασε στη μεγαλύτερη διάδοσή του τον 18ο αιώνα. Η τεχνική χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τη δημιουργία πορτρέτων μικρού μεγέθους. Η διαδικασία εφαρμογής του παστέλ, παρόμοια με αυτή της κιμωλίας, εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από ιμπρεσιονιστές ζωγράφους που, όχι σπάνια, το χρησιμοποιούσαν μαζί με χρωματιστά μολύβια και ακουαρέλα. Το παστέλ, όπως και η κιμωλία, είναι πολύ πρακτικό: δεν χρειάζεται να αραιωθεί με νερό ή να απλωθεί με πινέλα και για αυτό το λόγο είναι ένα εύκολο και πρακτικό εργαλείο στη χρήση.
Οι κιμωλίες είναι μακριές ράβδους με ορθογώνιο, τετράγωνο ή κυλινδρικό τμήμα που αποτελείται από χρωματισμένη γη σε συνδυασμό με κολλώδεις ουσίες. Το σχήμα τους επιτρέπει αξιοσημείωτες παραλλαγές στο χτύπημα απλά γέρνοντας το χέρι. Παίρνετε λεπτές γραμμές αν χρησιμοποιείται κομμένο, φαρδιές και χοντρές γραμμές εάν χρησιμοποιείται επίπεδες.
Μπορούν να βρεθούν στην αγορά σε πολλά χρώματα και μπορούν να αναμειχθούν εύκολα με τη βοήθεια ενός μπλέντερ ή απλά με τα δάχτυλά σας. Μόλις τελειώσει η εργασία, τα χρώματα πρέπει να στερεωθούν με το κατάλληλο σπρέι.
Τα χρώματα είναι πολύ πτητικά και εύθρυπτα, ακόμα κι αν έχουν το πλεονέκτημα ότι παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο. Μπορείτε να σχεδιάσετε σε οποιαδήποτε επιφάνεια, ακόμα κι αν το πιο κατάλληλο στήριγμα για χρήση είναι το χαρτί. Προφανώς η τραχύτητα της χρησιμοποιούμενης επιφάνειας επιτρέπει την επίτευξη διαφορετικών αποτελεσμάτων. Οι κιμωλίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάνοντας γρήγορα σκίτσα ή αναμειγνύοντάς τα απαλά για να αποκτήσετε ένα πιο ζωγραφικό αποτέλεσμα.
Μερικοί καλλιτέχνες (οι Madonnari) τα χρησιμοποιούν σε αυτοσχέδιες επιδείξεις και ζωγραφίζουν κυρίως σε πεζοδρόμια ή άσφαλτο η δουλειά τους παράγει ένα αποτέλεσμα εξαιρετικής ποιότητας μέσω μιας τεχνικής που είναι αποτέλεσμα σημαντικής εξάσκησης και μακράς εμπειρίας, ακόμα κι αν τα θέματά τους είναι συχνά επαναλαμβανόμενα.